Ψήφισε την ταινία

Για να ψηφίσεις την ταινία, πρέπει να συνδεθείς ή να εγγραφείς (δωρεάν).
Η ταινία ψηφίστηκε από 3 επισκέπτες με βαθμολογία 1,08 (για τη βαθμολόγηση των ταινιών χρησιμοποιήθηκε ο αλγόριθμος Bayesian, τον οποίο εφαρμόζει και η Internet Movie Database).

Φωτογραφικό υλικό

Ivan Αναλυτικά στοιχεία ταινίας

Γενικά στοιχεία

Χώρα:
ΕΛΛΑΔΑ
Είδος:
Μυθοπλασία
Έτος:
2018

Τεχνικά στοιχεία

Format:
Χρώμα:
Χρώμα
Διάρκεια:
9' 30''
Ήχος:
Stereo

Συντελεστές

Σκηνοθέτης:
Παναγιώτης Κουντουράς
Παραγωγός:
Ελένη Αφεντάκη, Γιώργος Ζαραφωνίτης
Σενάριο:
Βασίλης Τσιουβάρας, Ταξιάρχης Δεληγιάννης
Διεύθυνση Φωτογραφίας:
Θανάσης Κωνσταντόπουλος
Ηχοληψία:
Βασίλης Ηπειρώτης
Μοντάζ:
Παναγιώτης Κουντουράς
Κοστούμια:
Χαρά Μπαγουράκη
Ηθοποιοί:
Χρήστος Στέργιογλου
Άλλοι συντελεστές:
Συμπαραγωγή: Παναγιώτης Κουντουράς, Βασίλης Τσιουβάρας, Ταξιάρχης Δεληγιάννης, Χρήστος Στέργιογλου Executive production: Βάσω Πατρούμπα Βοηθός Σκηνοθέτη: Χρήστος Κοκαράκης Σχεδιασμός ήχου/Μιξάζ: Περσεφόνη Μήλιου Color correction/DCP Mastering: AUTHORWAVE

Περίληψη

Μπορείς σε ένα γεύμα να καταναλώσεις την ανθρώπινη φύση σου; Όταν το κρυφό ένστικτο μεταμορφώνεται σε νοσηρή εμμονή, τότε η αυτοσυντήρηση μετατρέπεται σε μία ανούσια ιεροτελεστία μίμησης πράξης, κενής λογικής.

Βιογραφικό σκηνοθέτη Παναγιώτης Κουντουράς

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Τμήματος Κινηματογράφου του Α.Π.Θ. ο Παναγιώτης Κουντουράς, βραβευμένος σκηνοθέτης και συγγραφέας, παρουσιαστής του πρώτου τηλεπαιχνιδιού στον κόσμο με θέμα τις selfie της ΕΡΤ2, ηθοποιός και διδάσκων σε εκπαιδευτικά προγράμματα για την τέχνη του κινηματογράφου, δραστηριοποιείται καλλιτεχνικά εντός και εκτός Ελλάδος και ως δημιουργός οπτικοακουστικών παραγωγών.

Το 2007 η μικρού μήκους ταινία του "Η Αρχή του Τέλους" κέρδισε το Βραβείο Κοινού στο 2ο Crashfest, ενώ το 2009 συμμετείχε με τη μεγάλου μήκους ταινία "The Pop Corn Movie" στο τμήμα Digital Wave του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 2011 κέρδισε το πρώτο Βραβείο στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό του Αμερικανικού MTV "My Unforgiving Experience" για το διαφημιστικό του βίντεο. Οι "Αφανείς Ήρωες" είναι η πρώτη του ταινία ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους με ελληνικές και διεθνείς φεστιβαλικές συμμετοχές.

To πρώτο του διήγημα με τίτλο «Countdown» βραβεύθηκε και εκδόθηκε το 2014. Το 2017/18 συνεργάστηκε με το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα EUFORIA, σκηνοθετώντας σειρά βραβευμένων εκπαιδευτικών ντοκιμαντέρ. Την ίδια περίοδο σκηνοθέτησε για τη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης (TV100) τη σειρά ντοκιμαντέρ “Το όνομά μου δεν είναι πρόσφυγας” με την οποία συμμετείχε στο Παγκόσμιο Συνέδριο Δημόσιας Τηλεόρασης (INPUT 2017).

Η μικρού μήκους ταινία του "IVAN" έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Leeds (LIFF 2018), έχει αποσπάσει επτά διεθνή βραβεία και συνεχίζει τη φεστιβαλική της πορεία έχοντας ήδη κάνει 50 σημαντικούς σταθμούς.

Σχόλια επισκεπτών

από το νεότερο από το παλιότερο
Για να δημοσιεύσεις τα σχόλιά σου, πρέπει να συνδεθείς ή να εγγραφείς (δωρεάν).
29/9/2020 10:32:10 μμ

antonisbalaskas@yahoo.gr

Ίσως η προφητικότερη ταινία μικρού μήκους της τελευταίας διετίας! Ποιος περίμενε στ αλήθεια να μιλάμε, δύο χρόνια αργότερα από την παραγωγή της, για συνθήκες "κοινωνικής αποστασιοποίησης" και πλήρους εμμονικης αποστειρωσης με διαφημιστικά τσιτατα όπως "νιπτω τας χείρας μου..πολύ σχολαστικά"! Ποια είναι η "φύση" άραγε του ανθρώπου; Και παραμένει εξελικτικά αναλλοίωτη και σταθερή στις πολιτισμικές επιρροές; Κι αν ο άνθρωπος είναι αριστοτελικά κοινωνικό ζώο, νιτσεϊκα ένα ζώο με ικανότητα υπόσχεσης και μαρξικα ένας παραγωγός προνοητικότητας και φαντασίας, αποτελούν άραγε αυτά τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του και την ουσία του;
Τί είναι εκείνο που θα ωθήσει, τον υπέροχο και απομωνομένο στον εντός των τειχών κήπο του, Χρήστο Στεργιογλου να ετοιμάσει σε συνθήκες θρησκευτικής τελετουργίας ένα πολύχρωμο ωμοφαγικό πιάτο - ανάμνηση των σύγχρονων διατροφικών τάσεων - αλλά ταυτόχρονα κι ένα tartare, από τα πιο δύστροπα πιάτα και ταυτόχρονα μια έμμεση αναφορά στην θρυλούμενη γαλλική γαστριμαργία, που διαφοροποιεί κι ανυψώνει; Άλλωστε το κρέας θα καταφτάσει σε συνθήκες μοναδικής υγειονομικής προσοχής!
Η απόλυτη εμμονή στην καθαριότητα, την ευταξία, το χρόνο (ας θυμηθούμε το ρολόι χειρός και την εξαιρετική ακρίβεια δευτερολέπτου, καθώς και υποταγή στην τέταρτη διάσταση), αλλά κι εκείνο το μοναδικό καρέ-close up, όπου στα χείλη του πρωταγωνιστή διαγράφεται ανεπανάληπτα ή ευαρέσκεια της γαστρονομικής κατασκευαστικής επιτυχίας! Ένας χώρος που ορίζεται από απόλυτη και ιεραρχική τάξη. Ο πρωταγωνιστής ντυμένος για επίσημο γεύμα, με κοστούμι και χρυσά μανικετοκουμπα, θα φορέσει τελευταία στιγμή και το σακάκι, οπως απαιτεί η αβρότητα ενός savoir faire για την περισταση! Σε μια τραπεζαρία, διαμετρικά αντίθετα θα υποδεχτεί τον άλλο του εαυτό και θα τον μιμηθεί, τρώγοντας σε συνθήκες άλογου ζώου, γονατίζοντας σχεδόν και χωρίς χρήση μαχαιροπιρουνου, που τόσο επιδέξια έστησε πριν, σηματοδοτώντας την πολιτισμική διαφορά του.
Η βωβή αυτή ταινία μικρου μήκους θα διακοπεί μόνο από τη φωνητική επίκληση του καλεσμένου συνδαιτημόνες: "Ιβάν"! Κι εμείς, οι θεατές μιας δύσκολης περιοχής του εαυτού μας, θα νοσταλγούμε να καθόταν δίπλα μας ο Σολζενίτσιν για να δει "Μια μέρα από τη ζωή του Ιβάν Ντενισοβιτς" στο Γκουλάγκ που ο ίδιος πια έχει τόσο έντεχνα έχει δημιουργήσει.